اینجا خیلی خودمم...

چقدر نیازمندم به هم‌نفس و همراه بودن توبیش از دو سال با خودم در کشتی بوده ام و خود را زیر و زبر کردماین همه وقت که منتظر بودم عشق تو مرا سیراب کند کافی نبود؟ آن را که فهمیدم در نهایت! که در بی‌نیازی به عشق توست که میشود عشق تو را احساس کردپس چرا باز پایین میرومچرا این بار به دنبال اینم که تو مرا باور کنیمگر نه اینکه تنها نیاز به باور کردن خودم هست و بس!سه ماه آزادی و مقداری پول حداقل چیزیست که بایست به خودم بدهم! چرا در توهم به سر میبرم! از هر جهنمی که سر دربیاورم از این جهنمی که در آن هستم جهنم تر نیست!!!از خودشناسی هم خسته ام حتیفسرده شده ام که روی خوب چیزها، اتفاقات و آدمها را نشانم میدهد، مرا نشئه‌ی نشئه‌ی نشئه میکند و بعد دوباره در برهوت این جسم، در برهوت این دنیا مرا رها میکند... درست مثل مصرف هروئین! آه خدای من اینجا خیلی خودمم......